Na een nogal saai DT1 en een DT2 dat vooral aan zee leuk was konden we niet wachten op DT3. Je wilt namelijk gewoon leuke trek en volle bosjes! De weken hiervoor wilde het najaar nog niet echt lekker losbarsten, dus moeilijk te voorspellen wat we het weekend konden verwachten. Het weer zag er wel goed uit, lekker wisselvallig. Eigenlijk altijd wel goed voor aantallen vogels op de eilanden.
In alle vroegte rijden we op vrijdagochtend weer met, zoals altijd, grote verwachtingen naar Harlingen. Van ons huisje (D18, met Tim, Pieter, Thijs, Rutger, Marijn en ik) is vaak iedereen aanwezig, maar dit weekend missen we Pieter en Tim. Marijn en Thijs zijn al eerder op het eiland, dus Rutger en ik komen als enige van de ‘vaste crew’ op vrijdagochtend aan. Dit voelt wat onwennig, en omdat we toch maar met z’n tweeën zijn besluiten we om niet (zoals gewoonlijk) te stressen om de fiets op te halen etc. maar doen we lekker rustig aan en halen gelijk wat boodschappen voor het weekend.
We fietsen rustig het dorp uit naar de westkant van het eiland als we direct buiten het dorp een tikkende gors over horen komen en zien landen in een tuintje. We schrikken allebei direct op want we zagen een wat grotere gors met een witte buik. Dwerggors viel eigenlijk gelijk af, en we benoemen dat het minimaal een Bosgors zou moeten zijn. Wat een start, maar wel even terug vinden! Als we richting de tuin lopen vliegt de vogel weer over ons heen en landt wat verderop op het Westerse Veld, en Rutger maakt lukraak wat plaatjes in de hoop dat er iets op staat. Door de kijker is ie nauwelijks te zien, dus nog geen idee waar we mee te maken hebben. We sturen een appje in de DT-app om anderen mee te laten zoeken. De vogel is niet meer te zien in het veld, en Rutger kijkt of de vogel toevallig wel op de foto staat. Wat we dan zien blijft een ongelooflijk moment (hoor opname), een Geelbrauwgors!!
Direct een nieuw bericht in de app, en omdat we nog maar net zijn aangekomen is het in no-time erg druk. De vogel is alleen wel uit beeld… Iedereen die op het eiland is staat inmiddels rond het veld, maar nog geen vogel in beeld. En ook na een sweep lijkt de vogel daar niet meer te zitten… In de tussentijd houden we ook een kleine slag om de arm of het geen sterk getekende Bosgors kan zijn, al zien de plaatjes er wel erg goed uit. Gelukkig zijn er een aantal vogelaars al fanatiek aan het zoeken in de omgeving en krijg ik een belletje van Tim van Oerle die samen met Marijn die waddendijk aan het langslopen is. Ze hebben waarschijnlijk de vogel erg knap teruggevonden zo’n 700m verderop! We zetten hem op het rennen, maar voordat we arriveren vliegt ie alweer op richting de oude plek. Als we weer terugrennen en aankomen is de vogel in beeld maar weten we nog steeds niet of het echt een Geelbrauwgors betreft. Het verlossende woord komt al snel en dan zien we zelf ook de vogel helemaal vrij in een laag boompje zitten. Wat een ontlading!
Nadat de vogel was teruggevonden liet ie zich regelmatig fantastisch bekijken in de appelboompjes en de speeltuin. (Rutger Wilschut)
De speeltuin waar de vogel zich na de ontdekking goed liet bekijken, vlak naast het dorp. (Jorrit Vlot)De vogel foerageert ongeveer een half uurtje in de speeltuin en laat zich echt fantastisch bekijken. Daarna vliegt de vogel op en landt weer een heel eind verderop op het Westerse Veld. De meeste waarnemers gaan weer door, er moet meer in het vat zitten! Rutger en ik lopen nog wat verdwaasd rond op de plek, wat nog wel een overvliegende Siberische Boompieper oplevert. De rest van de dag voelt heel gek, maar wel heerlijk. Het hoeft allemaal niet zo meer, maar we besluiten om wel lekker door te vogelen en ‘genietmomentjes’ te pakken de rest van de dag. Overal zitten veel vogels dus dat lukt ook prima!
Blijdschap na de ontdekking! (Jaap Denee)Eind van de middag wordt ie weer teruggevonden in het speeltuintje en kunnen we nogmaals met wat meer rust in ons lijf van de vogel genieten. De volgende dag wordt de vogel verrassend genoeg bij de veerhaven aan de andere kant van het dorp teruggevonden, fijn voor de twitchers (ook diverse WP-twitchers) die naar het eiland zijn gekomen! ’s Ochtends nog lastig, ’s middags zit ie wat meer steady langs de weg achter het dorp waarbij de gors soms binnen enkele meters van de waarnemers foerageert! Ook zondag en maandag blijkt dit de beste plek te zijn.
Op zaterdag en zondag foerageerde de vogel voornamelijk in de wegberm langs de weg achter het dorp. (Jorrit Vlot)
Met wat geduld kwam de vogel fantastisch dichtbij foerageren! (Jorrit Vlot)De rest van het weekend is ook spannend vogelen met overal grote aantallen Goudhanen en lijsters. Er hangen diverse Pestvogels rond, er wordt een Pallas’ Boszanger en wat Dwerggorzen gevonden en vanaf zaterdag vliegen er ook Vale Gierzwaluwen op het eiland. Zondag levert de zuidelijke wind met buien zelfs minstens 5 Vale Gierzwaluwen en zelfs een Alpengierzwaluw op! De laatste is helaas maar voor een enkeling weggelegd, maar dat mag de pret niet drukken. Wat een fantastisch laatste DT 2023!
Het betreft het 3e geval voor Nederland na een ringvangst op Schiermonnikoog op 19 oktober 1982 en de vogel van vorig jaar bij Bunne van 21 oktober tot 24 oktober. Het is de 15e waarneming voor de WP, met op dezelfde dag ook een waarneming op Groix Island in Frankrijk.
Jorrit Vlot